Zastanawiam się, jak to jest, że w dzisiejszym świecie, rządzonym przez media społecznościowe, celebruje się o wiele bardziej fantastyczne rodziny, podróże i sukcesy zawodowe, niż przyjaźń.
Zobaczcie sami. Poniższe dane pokazują, ile na dzień dzisiejszy zdjęć na Instagramie zostało oznaczonych konkretnym hasztagiem:
#traveling – 63 873 240
#withmylove – 2 716 727
#withmyfriend – 224 701
#travelingwithmylove 13 552
#travelingwithmyfriend 181
Widać różnicę?
No dobrze, media społecznościowe mediami społecznościowymi. A jak się mają sprawy w realnym świecie? Czy istnieje coś takiego, jak przyjaźń na emigracji? Ale taka przyjaźń, wiecie, nieprzeliczana na ilość lajków, hasztagów, wspólnie wypitych drinków, czy złożonych życzeń urodzinowych. Taka na dobre i na złe. Kiedy wspieramy się, motywujemy, tłumaczymy sobie nawzajem życie. Dzielimy się tym, czym chcemy. Idziemy razem przez niepowodzenia i radości.
Wiecie, że ja znam taką przyjaźń? I to tu, w Zurychu. W tym paskudnym, zimnym mieście, gdzie liczba ludzi dotkniętych samotnością sięga zenitu. Tu, na emigracji. W świecie, do którego cały czas się przystosowuję, gdzie cały czas buduję sobie życie.
I tak sobie myślę patrząc na moje prawie już cztery lata w Szwajcarii… A nie, ja sobie nie myślę, ja to mówię otwarcie ludziom, a teraz napiszę to wam: to jest mój wielki sukces. I co najlepsze, jest to sukces, na który też pracowałam. Bo o przyjaźń na emigracji, tak jak i o przyjaźń w ogóle, trzeba dbać.
Ciekawie czyta mi się dziś tekst, który napisałam dwa i pół roku temu, w czasach kiedy przyjaźń w Zurychu stanowiła dla mnie oksymoron. Zajrzyjcie tutaj: O zimie, czyli o nawiązywaniu znajomości w Zurychu.
No dobrze, ale co się takiego stało, że wtedy z utęsknieniem wspominałam słowo przyjaźń, a dziś celebruję ją na blogu?
A stało się.
Nie poddawałam się i chociaż nie jestem zwierzęciem stadnym, nadal wkraczałam w nowe środowiska. I tak odnalazłam w nich tych kilku ludzi, z którymi dziś mogę się razem cieszyć i płakać. Dosłownie. Odnalazłam ich tu, na emigracji. Każdą osobę w innej sytuacji i w innym czasie. Ot, takie to było proste, z perspektywy czasu.
Kto wie, gdyby nie oni, może by mnie już tutaj nie było? I kto wie, może w dodatku właśnie czytają ten wpis, nawet, jeżeli nie wszyscy go rozumieją?
Podsumowując:
Zdjęcia: Jezioro Zuryskie, Mural w Niederdorf, Zurych
Writing Soul 
Myślę, że liczb tagów na Insta odnośnie czegoś niekoniecznie przekłada się na fakty. Na swoim Instagramie np. nie pokazuję nigdy rodziny ani przyjaciół (jedyny wyjątek to zdjęcia ślubne z mężem) – chroniąc w ten sposób ich prywatność. I wiem, że nie jestem jedyna z takim podejściem.
O Zurychu mam co prawda całkiem inne zdanie, ale co do przyjaźni – czy to na emigracji, czy nie – mogę tylko podpisać się pod Twoimi słowami 🙂 Jak najbardziej jest: i to właśnie taka na dobre i na złe. To samo z miłością. A by ją znaleźć, trzeba po prostu wyjść do ludzi!
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Pewnie, że Instagram nie przekłada się na fakty – „media społecznościowe mediami społecznościowymi” 🙂
A jakie masz inne zdanie o Zurychu? 🙂
PolubieniePolubienie