Jest piątek wieczór, a ja stoję pod sceną i patrzę na zielonego kosmitę, który gra na gitarze. Perfekcyjnie odgrywa wszystkie akordy i rzuca się po scenie na wszystkie strony. Nagle uświadamiam sobie, że gitary nie ma, kosmita udaje, że gra, a tłumy zgromadzone pod sceną stoją i mokną w deszczu przyglądając się temu widowisku.
Czy to sen? Skądże znowu. To międzynarodowy konkurs gry na niewidzialnej gitarze!
Writing Soul 